Świerk kłujący Białobok Picea pungens Białobok

Iglak o niewielkich wymiarach, dorastający do 5m wysokości, który początkowo posiada krzaczasty, nieregularny pokrój, z czasem wyciągają się w ładny stożek.

Charakteryzuje się wolnym wzrostem, gdyż po 10 latach osiąga 2m. Późniejszy wzrost rośliny jest jeszcze wolniejszy, bowiem rzadko przekracza ona 2,5m wysokości.

W zwartym pokroju drzewa, zauważalne są poziome "piętra" – zwłaszcza wiosną – gdy na końcach każdego z nich pojawiają się młode, kremowo-żółte przyrosty, dzięki którym roślina zasłynęła w ogrodnictwie.

Jasna "falbanka" tworzy ładny kontrast, ze starszymi srebrzystymi 2-3cm igłami, gęsto ułożonymi na pędzie.

Z upływem wiosennych dni, młode przyrosty ciemnieją, by latem nie odróżniać się już od starszych części rośliny.

Świerk to gatunek wybitnie światłolubny, dlatego sadzić należy go w miejscach o pełnym nasłonecznieniu. Wtedy roślina nie traci dolnych gałęzi, które zasłaniają pień od samej postawy, utrzymując zwarty i regularny pokrój.

Drzewo może rosnąć na suchszym, jałowym i piaszczystym podłożu, choć najbardziej lubi gleby żyzne, głębokie, bogate w próchnicę (rozłożone substancje organiczne tj. liście, gałęzie czy korzenie) o znacznej wilgotności – zwłaszcza młode rośliny. Gdy roślina po 2-3 latach wytworzy solidny system korzeniowy, sięgający głębszych warstw, jej podlewanie nie jest już tak istotne.

Świerk najchętniej rośnie na glebie lekko kwaśnej, ale radzi sobie też na zasadowej.

Roślina jest wytrzymała na zanieczyszczone miejskie powietrze, nadaje się więc do zieleni miejskiej. Jest całkowicie mrozoodporna.

Iglak atrakcyjnie wygląda samotnie posadzony jako soliter lub z innymi ciekawymi roślinami w barwnych kompozycjach.

Niewielkie rozmiary świerka sprawiają, że mieści się ona nawet w małych ogrodach – w przeciwieństwie do formy podstawowej, od której się wywodzi.

Posadźmy więc 'Białoboka' z hortensjami bukietowymi 'Phantom' lub 'Limelight', płożącymi się u podstawy krzewami np. sosną pospolitą 'Hillside Creeper' lub jałowcem płożącym 'Andorra Variegata' i pstrym berberysem Thunberga 'Harlequin'.

Stworzymy w ten sposób całosezonową, kolorową rabatę.

Chłodne wybarwienie igieł sprawia, że roślina ładnie odznacza się posadzona na tle wyższych (nie ocieniających jej) roślin o barwnych liściach tj. śliwa wiśniowa 'Nigra', perukowiec podolski 'Royal Purple' czy klon jesionolistny 'Flamingo'.