Świerk serbski Minima Picea omorika Minima

'Minima' to ciekawa odmiana świerka serbskiego, która tworzy zwarte zielone kule. Iglak jest najeżone krótkimi (ok. 0,5cm), matowymi igłami, promieniście obrastającymi pędy.

Igły te są liczne, drobne, sztywne i o ciemnozielonym wybarwieniu oraz dwoma białymi paskami biegnącymi na ich spodzie, przez co iglak wydaje się dwukolorowy.

Pędy rośliny są częściowo uniesione ku górze. Gęsto ułożone pędy, dokładnie skrywając wnętrze iglaka, nadając mu kompaktowy pokrój.

W parze ze zwartym pokrojem idą niewielkie rozmiary.W wolnym tempie roślina w wieku 10 lat dorasta do 50cm wysokości i szerokości.

Iglak lubi stanowiska w pełnym słońcu, w zacisznych miejscach, gdzie nie wieją silne wiatry. Świerk serbski toleruje niewielkie zacienie, może rosnąć więc także w półcieniu.

Odpowiada mu wilgotne powietrze, dobrze będzie się czuł w niedalekiej odległości od zbiorników wodnych. Gdy nie możemy zapewnić mu takich warunków, pamiętajmy o częstym podlewaniu i zraszaniu rośliny, gdyż dobrze reaguje na takie "zabiegi zastępcze".

Świerki pospolite dobrze radzą sobie na przeciętnych glebach, byle były one wilgotne, zwłaszcza kiedy rośliny są młode. Najlepiej rosną na żyznych glebach o lekko kwaśnym lub kwaśnym pH. Warto wiedzieć, że rośliny mają tendencję do zakwaszania podłoża wokół siebie - ta ich zdolność przydać się może na wrzosowiskach, które przeważnie tworzymy sztucznie za pomocą torfu.

Radzą sobie też na cięższym gliniastym podłożu. Świerka serbskiego można również sadzić na lekkich piaszczystych glebach, lecz wtedy wymaga intensywniejszego podlewania – zwłaszcza w pierwszych latach uprawy.

Drzewo jest mrozoodporne na terenie całego kraju i nienajgorzej reaguje na zanieczyszczone i suche miejskie powietrze.

Stosunkowo małe rozmiary i ciekawy, naturalnie stożkowaty pokrój sprawiają, że roślina ma szerokie zastosowanie. Używać możemy jej od rabat mieszanych, wrzosowisk, kompozycji w skrzyniach balkonowych po skalniaki, alpinaria, ogrody formalne czy w te japońskim lub nowoczesnym stylu.

Te same cechy pokrojowe oraz fakt, że roślina preferuje podłoże o niższym pH, sprawia że jest ona ciekawą alternatywą dla sosen i jałowców często sadzonych na wrzosowiskach.

Na takiej rabacie, prócz stałego elementu jakimi są wrzosy i wrzośce, posadzić możemy azalie wielkokwiatowe i japońskie, dostojne rododendrony, a w cieplejszych miejscach kraju pierisy i kalmie np. wielolistną czy szerokolistną w odmianie 'Minuet'.

Niższe rośliny takie jak bażyna czarna i golteria pełzająca staną się barwnym wypełnieniem najniższego "piętra" roślin.

Niewielkich rozmiarów rabatę w nowoczesnym stylu możemy stworzyć wraz z 'Nana' przy pomocy takich roślin jak kostrzewa Gautiera, liatra kłosowa 'Alba' lub 'Floristan Violet', niziutkim czosnkiem karatawski czy bardzo dekoracyjną turzyca włosowatą 'Frosted Curls'.