Choć tak często spotykana w Polsce i Europie, wejmutka jest przybyszem zza wielkiej wody, gdzie naturalnie występuje na terenie Kanady i północnych Stanów Zjednoczonych.
Wygląd
Jest to dorodne drzewo iglaste, które może osiągać wysokość 30m, choć zwykle po 10-15 latach dorasta do 6m wysokości.
Rośliny za młodu posiadają regularny stożkowaty pokrój, z czasem rozrastają się na boki i zaokrąglają w górnych partiach, tracąc regularną sylwetkę.
Gałęzie ułożone są w okółki, tworząc na roślinie wyraźne "piętra". Równie charakterystyczne jest to, że konary początkowo rosną skośnie w górę, z czasem „prostują się” i unoszą niemal poziomo nad ziemią.
Tym, co najcenniejsze u wejmutki, to długie, szarosrebrne igły dorastające do 14cm długości. Igły zebrane są po 5 w pęczku (sosna 5-igielna), miękkie, wiotkie – wręcz miotlaste, dlatego ładnie falują na wietrze.
Starsze egzemplarze zawiązują duże (10-20cm) walcowate szyszki, którymi obwieszony jest czubek choinki. Niedojrzałe szyszki są mocno pokryte żywicą, a po wysypaniu się nasion, szyszki utrzymują się na gałęziach jeszcze przez pewien okres czasu.
Stanowisko i uprawa
Wejmutka, tak jak spora część roślin iglastych, lubi stanowiska w pełnym słońcu, choć toleruje niewielkie zacienienie.
Roślina najlepiej rośnie na wilgotnych, żyznych glebach, kwaśnych do lekko kwaśnych: o pH od 4,5-6,5. Wybitnie nie toleruje zasadowych (pH powyżej 7), na których igły rośliny żółkną.
Zdecydowanie nie służy jej przesuszanie i zasolenie podłoża, dlatego nie sadźmy rośliny w pobliżu dróg czy chodników, gdzie często używamy soli drogowej.
Iglak ten źle znosi silnie zanieczyszczone powietrze, ale cechuje się wysoką mrozoodpornością, dlatego może być sadzony nawet w najchłodniejszych zakątkach kraju.
O wejmutce, jak i o wszystkich roślinach zimozielonych, należy szczególnie pamiętać zimą i na przedwiośniu, gdyż może cierpieć z powodu suszy fizjologicznej.
Zastosowanie
Wejmutka jako duże drzewo iglaste w pięknym kolorze, lubiące pełne nasłonecznienie dobrze sprawdzi się jako soliter.
Zalecamy sadzenie wejmutki w dużych założeniach ogrodowych czy parkowych z jodłami np. jaśniejszą jodłą jednobarwną czy ciemnozieloną jodłą kaukaską, świerkiem serbskim lub sosną limbą.
W liściastym w otoczeniu dobrym partnerem będzie np. klon jesionolistny 'Flamingo', brzoza pożyteczna 'Doorenbos' czy pięknie przebarwiający się jesienią ambrowiec amerykański.
Uwaga!
Największym ograniczeniem uprawy tej pięknej sosny jest jej podatność na rdzę wejmutkowo-porzeczkową, która powoduje wyciek żywicy. Z tego powodu przed posadzeniem należy się upewnić, czy w pobliżu naszego ogrodu nie rosną porzeczki (czytaj więcej w zakładce choroby).