Cyprysiki nutkajskie to najbardziej wytrzymałe spośród cyprysików rośliny, które dobrze zimują na terenie całego kraju i wykazują znaczną odporność na zanieczyszczone miejskie powietrze. Dzięki tym cechom mogą być swobodnie stosowane we wszystkich polskich ogrodach przydomowych.
Wygląd
'Aurea' (syn. 'Lutea') to szeroko stożkowata, wręcz piramidalna, odmiana cyprysika, charakteryzująca się dość szybkim wzrostem ok. 15cm na rok, w wyniku czego 10-letnie egzemplarze osiągają ok. 1,5-2m wysokości z docelowych 10m.
Iglak posiada luźny, lecz gęsty pokrój, który zawdzięcza płaskim rosnącym ukośnie do góry pędom, wyraźnie przewieszającym się na końcach, nadających mu lekko płaczący wygląd.
Łuski pokrywające pędy są obustronnie zielone. Dodatkowy walor dekoracyjny ujawnia się wiosną, gdy na końcach rośliny pojawiają się świeże przyrosty w intensywnym żółtym kolorze, które z końcem lata zielenieją.
Stanowisko i uprawa
Cyprysiki nutkajskie nie są wymagające. I choć lubią gleby żyzne, próchnicze i stale wilgotne, to zadowolą się każdą przeciętną glebą ogrodową. Są kwasolubne (tolerują też obojętne pH), warto więc dosypać im kwaśnego torfu do dołku podczas sadzenia. Stanowisko powinno być przepuszczalne.
Iglaki możemy sadzić zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Na stanowiskach o silniejszej operacji słonecznej, warto zapewnić im więcej wilgoci, którą bardzo lubią. Dobrze reagują na regularne zraszanie (rankiem lub wieczorem, by uniknąć poparzeń). Świetnie czują się nad zbiornikami wodnymi.
Cyprysiki te wykazują odporność na zanieczyszczone miejskie powietrze i wysokie temperatury. Są całkowicie mrozoodporne na terenie całego kraju.
Zastosowanie
Cyprysik nutkajski 'Aurea' doskonale nadaje się do większych ogrodów, gdzie rosnąc pojedynczo będzie pełnił funkcję solitera lub posadzony w grupie stworzy atrakcyjne, zmieniające w ciągu roku kolor tło dla innych roślin.
'Aurea' ze względu na swe upodobanie do wilgoci, może być swobodnie sadzona w okolicach oczka wodnego, a fakt, że roślinie nie gubi igieł ułatwi nam pielęgnację zbiornika. Iglak posadzony blisko tafli wody, dodatkowo ocieni jej część, ograniczając rozwój glonów i nagrzewanie się powierzchni.
Dobrym towarzystwem dla żółto-zielonej rośliny będą ciemne cisy pośrednie np. 'Hicksii' lub 'Wojtek' (wykazujące wyższą odporność na niskie temperatury niż cisy pospolite), pięknie kwitnące wiosną azalie i rododendrony, dostojny sadziec plamisty 'Atropurpureum', języczka pomarańczowa lub Przewalskiego oraz rosnące w półcieniu funkie – 'Big Dady', 'Siebolda', lancetolistną czy kędzierzawą a także rodgersje kasztanowcolistne lub stopowcolistne.