Języczka pomarańczowa Ligularia dentata (Senecio dentata)

Liście posiadają znaczne walory dekoracyjne, czyniąc roślinę atrakcyjną poza okresem kwitnienia: są duże, okrągłosercowate, na brzegach ząbkowane, ciemnozielone, od spodu natomiast zabarwione na brązowopurpuwy odcień.

Tworzą spore - około 120cm - kępy.

Koszyczkowate pomarańczowe kwiaty, średnicy 7-10cm, pojawiają się na ciemnych pędach, zebrane są po kilka razem - dają mocny efekt kolorystyczny.

Nie jest to najprostsza bylina w uprawie - ma specyficzne wymagania i jest kochana przez ślimaki - młode egzemplarze mogą doszczętnie paść ich łupem.

Języczka jest i żarłoczna, i spragniona. Warunkiem uprawy jest wilgotna ziemia, nawet mokra, bagienna, bogata w składniki pokarmowe, żyzna, odpowiednia będzie gliniasta.

Łatwiej będzie uprawiać języczkę na stanowisku półcienistym, gdzie prościej utrzymać wysoką wilgotność podłoża. Obficie podlewana może rosnąć także na stanowisku, gdzie jest więcej słońca.

Roślina na stanowisko chłodne (często sadzona jest na działkach w górach): nie lubi ani suszy, ani upałów.

Jest całkowicie mrozoodporna i tolerancyjna względem pH gleby.

Jest to typowa roślina nad zbiornik wodny. Nad wodą w półcieniu dobrze będzie się prezentować z bergenią, funkiami, rodgersją i języczką Przewalskiego. Takie zestawienie roślin o solidnych liściach warto urozmaicić dodaniem traw, np. turzycy muskegońskiej 'Ice Fountain'.