Świerk pospolity Maxwellii Picea abies Maxwellii

'Maxwellii' to wolno rosnąca odmiana świerka pospolitego, która tworzy zwarte półkuliste zielone poduchy, z wiekiem przekształcające się w regularne stożki.

Roślina zwykle posiada jeden przewodnik, lecz niektóre egzemplarze wytwarza ich kilka uzyskując nieregularny pokrój.

Iglak jest najeżone krótkimi (ok. 2cm), błyszczącymi igłami, promieniście obrastającymi pędy. Igły te są liczne, drobne, sztywne i kłujące o zielonym wybarwieniu. Pędy rośliny uniesione są ku górze i tak gęsto ułożone, że dokładnie skrywając wnętrze iglaka, nadając mu kompaktowy pokrój.

W parze ze zwartym pokrojem idą niewielkie rozmiary.W wolnym tempie roślina w wieku 10 lat dorasta do 40cm wysokości i 50cm szerokości - z docelowych 200cm.

Iglak lubi stanowiska w pełnym słońcu, lecz rośnie także w półcieniu i cieniu w zacisznych miejscach, gdzie nie wieją silne wiatry.

Preferuje miejsca w niedalekiej odległości od zbiorników wodnych, gdzie woda swobodnie paruje, gdyż lubi wilgotne powietrze. Gdy nie możemy zapewnić mu takich warunków, pamiętajmy o częstym podlewaniu i zraszaniu rośliny, gdyż dobrze reaguje na takie "zabiegi zastępcze".

Najlepiej rośnie na żyznych, wilgotnych glebach o lekko kwaśnym lub kwaśnym pH. Świerk zakwaszenie podłoże wokół siebie. Rośliny dobrze rosną też na cięższym gliniastym podłożu.

Świerka pospolitego można również sadzić na lekkich piaszczystych glebach, lecz wtedy wymaga intensywniejszego podlewania – zwłaszcza w pierwszych latach uprawy.

Drzewa są mrozoodporne na terenie całego kraju, ale źle reagują na zanieczyszczone i suche miejskie powietrze.

Stosunkowo małe rozmiary i ciekawy, naturalnie stożkowaty pokrój sprawiają, że roślina ma szerokie zastosowanie. Używać możemy jej od rabat mieszanych, wrzosowisk, kompozycji w skrzyniach balkonowych po skalniaki, alpinaria, ogrody formalne czy w te japońskim lub nowoczesnym stylu.

Te same cechy pokrojowe oraz fakt, że roślina preferuje podłoże o niższym pH, sprawia że jest ona ciekawą alternatywą dla sosen i jałowców często sadzonych na wrzosowiskach.

Na takiej rabacie, prócz stałego elementu jakimi są wrzosy i wrzośce, posadzić możemy azalie wielkokwiatowe i japońskie, dostojne rododendrony, a w cieplejszych miejscach kraju pierisy i kalmie np. wielolistną czy szerokolistną w odmianie 'Minuet'.

Niższe rośliny takie jak bażyna czarna i golteria pełzająca staną się barwnym wypełnieniem najniższego "piętra" roślin.

Niewielkich rozmiarów rabatę w nowoczesnym stylu możemy stworzyć wraz z 'Barryi' przy pomocy takich roślin jak kostrzewa Gautiera, liatra kłosowa 'Alba' lub 'Floristan Violet', niziutkim czosnkiem karatawski czy bardzo dekoracyjną turzyca włosowatą 'Frosted Curls'.