Roślina dostępna w wariancie szczepionym na pniu lub własnym korzeniu, która samodzielnie utrzymuje zwarty pokrój. Formowana na ogrodowe bonsai wnosi do ogrodu powiew orientu.
Wygląd
Sosna gęstokwiatowa 'Umbraculifera' jest to wolno rosnące drzewo (czy krzew) iglaste, które po ok. 10 latach osiąga 1m wysokości i 1,5m średnicy.
Cechą charakterystyczną jest kształt gęstej, jasnozielonej korony, który przypomina spłaszczoną u szczytu kopułę.
Roślina posiada dość miękkie, liczne i gęsto ułożone igły, których długość waha się od 5-8cm.
Kolejną cechą charakterystyczną i zarazem dodatkowym walorem zdobniczym jest fakt, że młode (ukazujące się wiosną) męskie szyszki posiadają intensywny fioletowopurpurowy kolor, co ładnie kontrastuje z dość jasną barwą igieł.
W zależności od tego czy zakupimy egzemplarz szczepiony na pniu (raczej niskim 30-40cm), krajowej sosny pospolitej (forma bardziej odporna na nasze warunki klimatyczne – patrz wymagania), czy rosnący na własnym korzeniu, drzewo może ukazać dwa różne oblicza.
Sosna szczepiona na pniu przybierze formę typowego niskiego lizaczka, gdyż naturalnie gęsty i kulisty pokrój sosny zostanie osadzony na prostym nierozgałęziającym się pniu.
Wersja 'oryginalna' ma natomiast tendencję do wytwarzania wielu, lekko powyginanych, rozgałęziających się u nasady pni, czym może przypominać nam krzew. Cecha ta sprawia, że często stosowana jest ona w ogrodach japońskich. Gęsta korona i wielopienność powodują, że rośliny chętnie przerabiane są na ogrodowe bonsai.
Stanowisko i uprawa
Sosna gęstokwiatowa 'Umbraculifera' wymaga dobrze naświetlonego stanowiska. Roślina nie lubi zacienienia, a posadzona w takich warunkach ma tendencję do tworzenia wydłużonych i przerzedzonych pędów, tracąc przy tym na atrakcyjności.
Jako przybysz z kraju kwitnącej wiśni, posiada odrobinę większe wymagania glebowe i wilgotnościowe niż większość sadzonych u nas sosen, za to toleruje gleby od lekko zasadowych po lekko kwaśne.
Roślina lubi gleby umiarkowanie, lecz stale wilgotne i przepuszczalne podłoże. Roślina dużo lepiej się udaje na lekkim piasku niż ciężkiej glinie, na której źle rośnie i choruje.
Ten gatunek – podobnie jak cisy – polecamy sadzić w ogrodach, w których znajdują się zbiorniki (oczka) wodne lub skalniaki z kaskadą wodną, gdyż roślina uwielbia wilgotne powietrze.
Egzotyczny przybysz posiada też nieco niższą mrozoodporność niż pozostałe sosny i bez dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych może być sadzony tylko na zachód od Wisły.
Zastosowanie
Sosnę polecić można do ogrodów w stylu japońskim, gdzie formowane na ogrodowe bonsai w otoczeniu wody, rododendronów, żwiru i bambusów (lub innych traw ozdobnych) doda charakteru i autentyczności naszemu orientalnemu zakątkowi.
Ciekawy pokrój rośliny zostanie uwydatniony, jeśli posadzimy ją na większym skalniaku, gdzie drzewo będzie dobrze widoczne z każdej strony, stanowiąc całoroczny element.
Jeśli chcemy strwożyć rabatę z udziałem sosny gęstokwiatowej 'Umbraculifera', wybierajmy rośliny o podobnych wymaganiach siedliskowych i wilgotnościowych. W mniej nasłonecznionym miejscu posadźmy cisy pospolite (np. kolumnowego 'Fastigiata' czy 'Fastigiata Aurea') wraz z choinami, a w pełnym słońcu cisy pośrednie (nasz hit to 'Wojtek' i 'Hicksii') z wyższym złotokapem Waterera lub niższymi wrzosami i wrzoścami.
Alternatywa
Jeśli chcemy posiadać w swoim ogrodzie ten egzemplarz, ze względu na kopulastą zwartą koronę, jasnozielone igły czy ozdobne młode szyszki, a nie charakterystyczne rozgałęziania pnia, zakupmy okaz szczepiony na podkładce z sosny pospolitej.
Takie drzewo ma mniejsze wymagania wodne (umiarkowanie wilgotne podłoże, z tolerancją to lekkiego przesychania) i lepiej zimuje (unikać należy jedynie terenów o strefie mrozoodporność poniżej 6A np. Suwalszczyzna).