Jodły kaukaskie to popularne drzewka bożonarodzeniowe, jednak ich uprawa w ogrodach nie jest prosta: mogą przemarzać, mają duże wymagania pokarmowe i wilgotnościowe. Na odpowiednim stanowisku zachwycają bryłą błyszczących polakierowanych igieł.
Wygląd
Jodła kaukaska to duże drzewo iglaste o regularnej gęstej stożkowatej koronie. Rośnie szybko, w wieku 30 lat osiąga 30m wysokości.
Największą ozdobą jodły kaukaskiej są błyszczące "polakierowane" ciemnozielone igły, od spodu z dwoma białymi paskami.
Szyszki dojrzewają na górnych pędach, są duże - do 20cm długości - najpierw zielone, następnie brązowe.
Stanowisko i uprawa
Jodły kaukaskie są wymagające pod kątem potrzeb siedliskowych i temperaturowych – bez obawy mogą być uprawiane jedynie na Pomorzu Zachodnim, w pozostałych regionach wymagają osłaniania na zimę i ciepłych stanowisk.
Rosną w słońcu lub półcieniu (wtedy mają mniej zwarty pokrój), na lekko kwaśnej stale wilgotnej i żyznej glebie. Uprawie sprzyja bliskość wody, gdyż źle reagują na suche (zwłaszcza zanieczyszczone) powietrze, przez które chorują i przemarzają.
Niebezpieczne mogą być wiosenne przymrozki niszczące bezbronne młode przyrosty, które dopiero co ruszyły z wegetacją.
Podsumowując, roślina najlepiej będzie rosła w północno-zachodniej części kraju, na żyznych, wilgotnych i lekko kwaśnych glebach, w bliskim sąsiedztwie zbiornika wodnego, gdzie przez większość dnia padać będą na nią promienie słoneczne.
Zastosowanie
Jodła kaukaska jako roślina sporych rozmiarów stosowana jest głównie w parkach i dużych ogrodach jako soliter w rejonach Polski, gdzie można spełnić jej wysokie wymagania uprawowe (zachodnie Pomorze) lub w grupie różnobarwnych roślin (z klonami, lipami, sosnami czy jesionami).
Anna Noszka
