Jałowce sabińskie to odporne i niezawodne krzewy, wytrzymałe na suszę, które dobrze radzą sobie na bardzo ubogich glebach. Iglaki te można sadzić na glebach wapiennych.
Wygląd
Odmiana ta cechuje się dość szybkim tempem wzrostu: w wieku 10 lat osiąga ok. 2m średnicy i 1m wysokości.
Rośnie szeroko i rozłożyście, starsze okazy wypiętrzają się. Gałązki są wzniesione ku górze, ulistnienie prezentuje barwę szarozieloną.
Stanowisko i uprawa
Jałowce sabińskie to bardzo tolerancyjne rośliny, nie są wybredne co do stanowiska, dobrze adaptują się do prawie każdych warunków. Nie lubią jedynie ciężkich, zalewanych i mokrych podłoży i źle wyglądają posadzone w cieniu. Nie podlewajmy ich nadmiernie i nie przesadzajmy z nawożeniem, gdyż możemy uzyskać efekt odwrotny od zamierzonego.
Rośliny preferują gleby przepuszczalne, piaszczyste oraz wapienne na stanowiskach w pełnym słońcu. W lekkim półcieniu też sobie poradzą.
Są to krzewy wytrzymałe na suszę i upały, dobrze radzą sobie w bardzo suchym klimacie. Są w pełni odporne na niskie temperatury.
Jałowce sabińskie nie są wymagające, bez problemu rosną nawet na kamienistych podłożach. Należy jednak pamiętać, że są to rośliny dość ekspansywne i potrzebują dużo miejsca do wzrostu.
Ponieważ jałowce są głównym żywicielem rdzy jałowcowo-gruszowej, z tego powodu nie powinno sadzić się jałowców w pobliżu sadów.
Zastosowanie
Jałowiec ten jest idealną rośliną do ogrodów o trudnych warunkach glebowych i południowej wystawie. Doskonale sprawdzi się w roli rośliny okrywowej, w dużych grupach tworzy zwarte połacie zieleni. Nadaje się do ogrodów przydomowych jak również zieleni miejskiej, szczególnie tam, gdzie gleba jest uboga w składniki pokarmowe. Idealny na skarpy i do skalistych ogrodów. Pięknie prezentuje się wśród jasnych głazów i roślinności skalnej.
Może stanowić element jednorodnej rabaty z roślin iglastych. Posadźmy go wśród kolumnowych jałowców pospolitych 'Meyer' lub stożkowych cyprysików Lawsona 'Blue Surprise'. Ciekawie prezentuje się także obok żółtozielonych iglaków np. cyprysika groszkowego 'Filifera Aurea', jałowca chińskiego 'Plumosa Aurea' czy jałowca Pfitzera 'Gold Star'. Możemy zastosować go obok kulistych form żywotnika zachodniego 'Globosa' lub odmiany 'Hoveyi' o jajowatym pokroju. W ten sposób stworzymy kolorystyczną rabatę ciekawą pokrojowo.
uwaga na
Jałowiec sabiński wydziela bardzo charakterystyczny, nieprzyjemny duszący zapach (podobny do woni kociego moczu), który jest szczególnie silnie odczuwany przy cięciu lub po roztarciu gałązek. Powoduje go zawarty w roślinie sabinol - silnie trująca substancja.