Jałowiec sabiński Broadmoor Juniperus sabina Broadmoor

Jest to odmiana płożąca się o dość szybkim wzroście: w wieku 10 lat osiąga ok. 20cm wysokości i 2m szerokości.

Pędy płożą się po ziemi i zachodzą na siebie dachówkowato. Gałązki rozchodzą się horyzontalnie. Ulistnienie jest zielone z lekkim odcieniem koloru niebieskiego.

Jałowce sabińskie to bardzo tolerancyjne rośliny, nie są wybredne co do stanowiska, dobrze adaptują się do prawie każdych warunków. Nie lubią jedynie ciężkich, zalewanych i mokrych podłoży i źle wyglądają posadzone w cieniu. Nie podlewajmy ich nadmiernie i nie przesadzajmy z nawożeniem, gdyż możemy uzyskać efekt odwrotny od zamierzonego.

Rośliny preferują gleby przepuszczalne, piaszczyste oraz wapienne na stanowiskach w pełnym słońcu. W lekkim półcieniu też sobie poradzą.

Są to krzewy wytrzymałe na suszę i upały, dobrze radzą sobie w bardzo suchym klimacie. Są w pełni odporne na niskie temperatury.

Jałowce sabińskie nie są wymagające, bez problemu rosną nawet na kamienistych podłożach. Należy jednak pamiętać, że są to rośliny dość ekspansywne i potrzebują dużo miejsca do wzrostu.

Ponieważ jałowce są głównym żywicielem rdzy jałowcowo-gruszowej, z tego powodu nie powinno sadzić się jałowców w pobliżu sadów.

Jest to wspaniała roślina na skalniaki i skarpy. Nadaje się również do pojemników na tarasy i balkony, ponieważ jest niezwykle odporna i mało wymagająca, a przede wszystkim dobrze znosi suszę.

Posadzić ją możemy wzdłuż ścieżek lub nawierzchni z kamienia, gdzie stworzy zielony dywan. Pięknie wygląda w ogrodach skalnych obok lawendy, macierzanek lub miniaturowych astrów. W luźnych kompozycjach zastosujmy obok tej odmiany niską sosnę górską 'Mini Mops' lub 'Picobello'.

Imponująco wygląda obok berberysów 'Admiration', 'Tiny Gold' i 'Bagatelle'. Do takiej prostej kompozycji dołożyć możemy rośliny cebulowe - tulipany, narcyzy, szafirki - które ubarwią ogród wiosną.