Jałowce sabińskie to bardzo mało wymagające rośliny, sprawdzą się nawet bardzo suchych i słonacznych miejscach. Odmiana ' Blaue Donau' jest w pełni mrozoodporna i niezawodna.
Wygląd
Zimozielony iglasty krzew o szybkim tempie wzrostu, w wieku 10 lat osiąga 50cm wysokości i 1,5m szerokości. Końcówki pędów łukowato wygięte o zielono-niebieskim zabarwieniu.
Stanowisko i uprawa
Jałowce sabińskie to bardzo tolerancyjne rośliny, nie są wybredne co do stanowiska, dobrze adaptują się do prawie każdych warunków. Nie lubią jedynie ciężkich, zalewanych i mokrych podłoży i źle wyglądają posadzone w cieniu. Nie podlewajmy ich nadmiernie i nie przesadzajmy z nawożeniem, gdyż możemy uzyskać efekt odwrotny od zamierzonego.
Rośliny preferują gleby przepuszczalne, piaszczyste oraz wapienne na stanowiskach w pełnym słońcu. W lekkim półcieniu też sobie poradzą.
Są to krzewy wytrzymałe na suszę i upały, dobrze radzą sobie w bardzo suchym klimacie. Są w pełni odporne na niskie temperatury.
Jałowce sabińskie nie są wymagające, bez problemu rosną nawet na kamienistych podłożach. Należy jednak pamiętać, że są to rośliny dość ekspansywne i potrzebują dużo miejsca do wzrostu.
Ponieważ jałowce są głównym żywicielem rdzy jałowcowo-gruszowej, z tego powodu nie powinno sadzić się jałowców w pobliżu sadów.
Zastosowanie
Odmiana ta ma szerokie zastosowanie, możemy sadzić ją na skarpach i południowych stokach ze względu na dużą wytrzymałość. Jest mało wymagająca, dlatego polecamy ją zarówno do nasadzeń miejskich, jak i do kompozycji w prywatnych ogrodach.
Pięknie wygląda pod brzozami np. pożyteczną 'Doorenbos' lub dużymi sosnami Banksa lub Jeffreya. Dekoracyjnie prezentuje się na dużych wrzosowiskach i skalniakach. Zastosujmy ją wśród sosen górskich np. 'Gnom', 'Kissen', 'Mops' razem z kolorowymi wrzosami i azaliami. Kompozycję dopełnimy kwitnącymi krzewami liściastymi np. forsycją, lilakami Meyera w odmianie 'Palibin' oraz przebarwiającą się na płomieniście czerwony kolor trzmieliną oskrzydloną. Taka rabata cały rok mienić będzie się kolorami.
uwaga na
Jałowiec sabiński wydziela bardzo charakterystyczny, nieprzyjemny duszący zapach (podobny do woni kociego moczu), który jest szczególnie silnie odczuwany przy cięciu lub po roztarciu gałązek. Powoduje go zawarty w roślinie sabinol - silnie trująca substancja.