Cyprysik tępołuskowy Tsatsumi Chamaecyparis obtusa Tsatsumi

'Tsatsumi' początkowo posiada zaokrąglony, wręcz jajowaty kształt, który z wiekiem wyraźnie się wypiętrza, przypominając w zarysie zwarty, ale nieregularny stożek. Ma gęstą koronę. Cechą charakterystyczną tej odmiany są sznurkowate zielone pędy.

Jest to odmiana o bardzo wolnym tempie wzrostu, jej średni roczny przyrost wynosi ok. 5cm, 10-letnie egzemplarze osiągają do 50cm wysokości z docelowych 150cm.

Łuski są drobne zielone i błyszczące, silnie przylegają do siebie, tworzą atrakcyjne, smukłe sznurkowate odgałęzienia, stanowiące główną atrakcję rośliny.

Cyprysiki tępołuskowe to dość wymagające rośliny: w związku z niepełną mrozoodpornością wymagają zacisznych (osłoniętych od wiatru) stanowisk z wilgotną, przepuszczalną i żyzną glebą. Są kwasolubne (pH podłoża od kwaśnego po lekko kwaśne). Roślina poradzi sobie na przeciętnej (nie piaszczystej) glebie ogrodowej, ale wtedy musimy się liczyć z faktem, że egzemplarz będzie gorzej wyglądał.

Młode rośliny mogą przemarzać, warto je osłaniać. Na zachód od Wisły lepiej sobie radzą.

Mogą rosnąć i w słońcu, i w półcieniu. Na mocnej wystawie słonecznej należy pamiętać, by zapewnić roślinom więcej wilgoci. Uprawie sprzyja bliskość zbiornika wodnego (oczka, stawu, kaskady). Cyprysiki wybitnie nie lubią przesuszania, co jest szczególnie ważne w czasie bezśnieżnej zimy, gdy może grozić im susza fizjologiczna.

Mimo że gatunek jest często stosowany w miastach i wykazuje znaczną odporność na miejskie zanieczyszczenia, to nie przepada za suchym powietrzem – nie lubi upałów oraz zasolonego podłoża (przy chodnikach i drogach).

Roślina dzięki wolnemu wzrostowi doskonale sprawdzi się w mniejszych i większych ogrodach przydomowych. Orientalnie wyglądający iglak będzie doskonałą składową ogrodu japońskiego - razem z azaliami japońskimi, hostami, tawułkami japońskimi, klonem palmowym i sosną drobnokwiatową.

'Tsatsumi' niezwykle ciekawie prezentuje się na skalnej rabacie otoczony niskimi roślinami jak wrzos pospolity, jałowiec płożący w złotej odmianie ('Mother Lode' czy 'Golden Carpet') oraz obficie kwitnącymi wiosną floksami szydlastymi i zastępującymi je latem goździkami i zawciągami nadmorskimi 'Dusseldorfer Stolz'.

Inny ciekawym pomysłem na złotego iglaka może być kompozycja kolorystyczna z udziałem berberysów Thunberga (np. bordowego 'Admiration' lub pomarańczowego 'Orange Rocket') i kwitnących tawuł japońskich (np. żółtej 'Goldflame' czy jasnozielonej 'Anthony Waterer').