Łatwa w uprawie bylina o małych wymaganiach glebowych i wodnych, która nie wymaga szczególnej uwagi podczas uprawy.
Wygląd
Wilczomlecz pstry, to wytrzymała roślina tworząca gęste zielone kępy wysokości 40cm i szerokość 60cm, które dodatkowo od kwietnia do maja pokrywają się żółtym kwieciem.
Pod koniec marca, na rabacie można zauważyć wiosenne ożywienie wywołane pojawiającymi się młodymi pędami rosnącymi z podziemnych kłączy wilczomlecza. Roślina do końca kwietnia formuje zwartą bryłę wyprostowanych łodyg, pokrytych igiełkowatymi, miękkimi liśćmi, przypominającymi gałązki sosny.
Na szczycie łodyg pod koniec kwietnia pojawiają się pierwsze kwiatostany, które są drobne i niepozorne - to rosnące pod nimi liście dają ciekawy efekt żółtego "kwitnienia", tworząc płaskie palbachy. Bylina praktycznie do końca czerwca tworzy żółtą kopułę.
Po kwitnieniu (zwłaszcza jeśli ją przytniemy), roślina utrzymuje zwarty pokrój i zielony kolor, aż do jesieni, kiedy to ładnie wybarwia się na czerwony kolor.
Stanowisko i uprawa
Roślinie lubi stanowiska o silnym nasłonecznieniu, w takich miejscach obficie kwitnie i zdrowo rośnie, udaje się również posadzona w lekkim półcieniu.
Wilczomlecz nie ma specjalnych wymagań co do gleby, należy pamiętać jednak, że preferuje lekkie, przepuszczalne podłoże, które się łatwo nagrzewają. Lubi wapno w podłożu i najlepiej czuje się na glebach o pH od obojętnego po lekko zasadowe.
Dobrze rośnie na każdej glebie ogrodowej, nawet tej piaszczystej i kamienistej, nie toleruje jednak gliniastego, ciężkiego i zimnego podłoża.
Ważne jest by po kwitnięciu silnie przyciąć roślinę, co ładnie ją zagęści i wzmocni oraz ograniczy ryzyko niekontrolowanego rozsiewania się byliny po ogrodzie.
Bylina nie wymaga częstego nawożenia, warto co jakiś czas wiosną podsypać ją kompostem, a przy sadzeniu wymieszać ziemię ze sporą dawką tego naturalnego nawozu oraz wapnem, gdy nie posiadamy naturalnie zasadowej ziemi.
Zastosowanie
Największa atrakcyjność rośliny przypada na okres jej kwitnienia, dodatkowo duża wytrzymałość na niedobory wody sprawia, że możemy stworzyć z jego udziałem suche, kwitnące rabaty wraz z białą szałwią omszoną 'Adrian' oraz fioletową odmianą 'Mainacht' oraz złotolistną tawułą japońską 'Goldmound'.
Wilczomlecz sosnka ładnie będzie prezentował się z innymi wilczomleczami - pstrym oraz mirtowatym w połączeniu ze srebrzystą rogownicą kutnerowatą i żagwinem ogrodowym.
Ta wytrzymała na suszę roślina odnajdzie się również na skalniakach i kwitnących murkach kwiatowych posadzona razem z krwawnikiem pospolitym 'Cerise Queen', macierzanką piaskową, bergenią sercowatą, floksem szydlastym 'Purple Beauty' oraz gęsiówką kaukaską i zawciągiem nadmorskim 'Dusseldorfer Stolz'.
Ładny, zwarty pokrój i spore rozmiary sprawiają, że wilczomlecz pstry sprawdzi się na rabacie mieszanej w połączeniu z miniaturową sosną bośniacką 'Schmidtii', kostrzewą popielatą lub jednoroczną ostnicą mocną 'Pony Tails' oraz długo kwitnącym na biało bodziszkiem czerwonym 'Album'.
Uwaga na!
Zraniona bylina wytwarza trujący mleczny sok, który w kontakcie ze skórą działa drażniąco i może wywoływać reakcje alergiczne oraz podrażnienia, a w przypadku dostania się do oka również zapalenie spojówki.
Sok po spożyciu jest trujący, dlatego pracując przy tej roślinie zawsze stosujmy rękawice ochronne, a jeśli z ogrodu korzystają dzieci, pilnujmy, by nie zainteresowały się rośliną.