Wilczomlecz mirtowaty jest rośliną niezwykle łatwą w uprawie i dekoracyjną praktycznie przez cały okres wegetacji.
Wygląd
Wilczomlecz mirtowaty to niewysoka wytrzymała bylina o srebrno-zielonej barwie.
Na 20-30 cm pokładających się po ziemi łodygach, ułożone są spiralnie liście przypominające nieco swym kształtem łuski, co nadaje ciekawy wygląd roślinie.
Kwitnie bardzo wcześnie, bo już w kwietniu. Na szczycie mięsistych łodyg pojawiają się jasnozielone kwiaty, które wyglądają, jakby były zebrane w małe bukieciki. Bywa jednak, że pozostają one niezauważone ze względu na zbliżony do liści kolor.
Stanowisko i uprawa
Wilczomlecz dzięki liściom magazynującym wodę doskonale znosi suszę. Jest to też roślina częściowo zimozielona, co oznacza, że dopiero po dłuższym okresie leżenia pod śniegiem jej liście zaczynają nieatrakcyjnie wyglądać i należy usunąć je wiosną.
Dlatego wilczomlecz będzie ozdobą na rabacie do czasu, aż nie przykryje go całkowicie śnieg.
Roślina nie ma szczególnych wymagań żywieniowych, dlatego nawozimy ją co kilka lat, najlepiej na wiosnę nawozem mineralnym lub jesienią "domowym" kompostem.
Wilczomlecz lubi gleby wapienne i dobrze zdrenowane. Dobrze rośnie na stanowisku suchym i słonecznym. Nie służy mu stagnująca woda, od której po prostu gnije.
Bylina dobrze zimuje w naszych ogrodach, bez żadnych dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych.
Zastosowanie
Wilczomlecz mirtowaty najlepiej prezentował będzie się na murkach kwiatowych i skalniakach w towarzystwie kostrzewy sinej, goryczki bezłodygowej, z tojeścią rozesłaną 'Aurea', gęsiówką kaukaską albo rozchodnikiem ogrodowym 'Herbstfreude'.
Uwaga!
Roślina po uszkodzeniu wytwarza biały trujący sok, dlatego powinniśmy szczególnie uważać na nią, jeśli z ogrodu będą korzystały dzieci.