Ciekawa roślina, która wymaga więcej uwagi. W mokre lata bywa nękana przez choroby, a w silne zimy może przemarzać- choć ta odmiana posiada podwyższoną wytrzymałość na mróz.
Wygląd
Ognik szkarłatny, to wolno rosnący, ciernisty krzew krzew, który pokryty jest ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi. Liście te późno opadają, a w łagodniejsze zimy pozostają na krzewie przez cały rok.
Roślina po wielu latach może osiągać 1 wysokości i szerokości. Zwarty pokrój ognik zawdzięcza sztywnym, prostym pędom, które porastają spore - 2cm- ciernie.
Krzew w maju pokrywa się licznymi, mało dekoracyjnymi kwiatami, które chętnie odwiedzają pszczoły (roślina miododajna). Kwiaty po zapyleniu szybko zaczynają przemieniać się w owoce, które pod koniec sierpnia dojrzewają przybierając intensywnie czerwoną barwę.
Owoce przypominają owoce jarzębin i niemal zakrywają cały krzew, w smaku są cierpkie i gorzkie, a w większej ilość lekko trujące.
Stanowisko i uprawa
Ogniki to rośliny dość podatne na niskie temperatury, dlatego warto sadzić je w zacisznych miejscach osłoniętych od silnych, mroźnych wiatrów.
Krzewy uwielbiają słoneczne stanowiska i cięższą glebę z domieszką gliny, która dobrze utrzymuje wilgoć. Roślina dobrze udaje się na średnio zasobnych w składniki pokarmowe podłożach, dlatego intensywne nawożenie nie jest wskazane.
Rośliny lubią słońce ale zdecydowanie lepiej zimują na stanowiskach półcienistych, gdyż ich częściowo zimozielone liście w słoneczne zimowe dni potrzebują dużo wody, która dla rośliny jest często niedostępna - zjawisko suszy fizjologicznej.
Ogniki dobrze reagują na cięcie, nawet to silne i jeśli zdarzy im się przerznąć po wycięciu martwych gałęzi ładnie odbijają nawet z ziemi.
Miejsce dla krzewu należy wybierać umiejętnie z dwóch powodów - rozrośniętą ciernistą roślinę trudno przesadzać, a po drugie ogniki bardzo tego nie lubią i w nowym miejscu mogą się nie przyjąć.
Zastosowanie
Ogniki graja pierwsze skrzypce na jesiennych rabatach, świetnie prezentując się w towarzystwie tawliny jarzębolistnej 'Sem', miskanta chińskiego 'Gracillimus' oraz barwnych berberysów Thunberga - 'Powwow' i 'Orange Rocket'. Ciekawy zielony akcent stworzy cyprysik groszkowy 'Filifera Nana'.
Inny kolorowym towarzystwem może stać się berberys 'Maria' o wzniesionych pędach czy rozłożystymi 'Red Carpet' i 'Green Carpet'. Kolorowo przebarwiające się krzewy doskonale będą kontrastowały z zimnym odcieniem świerków np. karłową 'Glauca Globosa'.
Krzewy świetnie nadają się do sadzenia wzdłuż siatek i ogrodzeń tworząc niski, zimozielony, ciernisty żywopłot, który jesienią ugina się pod masą czerwonych owoców.
Rośliny bardzo ciekawie prezentują się prowadzone płasko przy ścianach, doskonale wkomponowując się w miejskie ogrody lub te o śródziemnomorskim charakterze.