Tawuła van Houtte'a Spiraea vanhouttei

Tawuła van Houtte'a jest wytrzymałym rozłożystym krzewem, dorastającym do 2,5 m wysokości, który można łatwo kontrolować poprzez jego nawet silne cięcie.

Tę odmianę rozpoznamy po tym, że wiosną całkowicie pokrywa się białymi kwiatuszkami.

Gdy kwitnie, łukowato wygięte pędy - pełne kwiatów - przypominają girlandy, co nie jest często spotykaną formą wśród roślin ozdobnych.

Dodatkowym atutem tawuły van Houtte'a jest ładna pomarańczowo-czerwona szata jesienna, którą przybierają jej drobne listki.

Roślina jest w pełni mrozoodporna na terenie całego kraju, co więcej, krzew ten często spotykany jest w zieleni miejskiej ze względu na swoją tolerancyjność względem gleby: rośnie nawet na bardzo ubogich i dość suchych stanowiskach, choć najlepiej prezentuje się na żyznym, wilgotnym i próchniczym podłożu.

Tawuła to nieproblematyczny krzew, któremu nie trzeba poświęcać uwagi. Lubi stanowiska w pełnym słońcu.

Roślina ta nadaje się na żywopłot wolno rosnący, nieformowany. Mimo iż tawuła van Houtte'a dobrze znosi cięcie, to z uwagi na to, że kwitnie na pędach zeszłorocznych, mocno przystrzyżona zostanie pozbawiona swojej największej zalety - spektakularnego kwitnienia.

Posadzona w ogrodzie da efektowną białą plamę na przełomie maja i czerwca, tworząc jasne tło dla niższych roślin rabatowych kwitnących w tym okresie, takich jak irysy bródkowe czy czosnki ozdobne.

Dołączmy do tego liliowce, które zapełniają rabatę dużą ilość trawiastych liści i sporymi kwiatami, gdy tawuła, irysy i czosnki już przekwitną.

By założenie było ciekawe przez cały sezon, dodajmy rośliny iglaste - z żółtymi igłami, by całość ożywić - np. jałowiec chiński 'Plumosa Aurea' albo - by utrzymać chłodną tonację rabaty - srebrnoigłą sosnę karłową 'Glauca'. Oba drzewa wytrzymają suszę. Z kolei ich niski pokrój nie przytłoczy całości. Gdy dołączymy ognika szkarłatnego, który ma ozdobne owoce, to stworzymy całoroczną rabatę o małych wymaganiach glebowych.

Tawuła dobrze sprawdzi się też jako soliter lub roślina posadzona przed ażurowym ogrodzeniem frontowym, gwarantując prywatność użytkownikom ogrodu.