Oczar wirginijski to mało wymagający krzew o pięknym luźnym pokroju doskonały na założenia naturalistyczne.
Wygląd
Oczar to małe luźne drzewko lub krzew dorastający do ok. 4m wysokości. Posiada duże liście przypominające nieco liście leszczyny. Odwrotnie jajowate długości ok. 8-14cm, które jesienią przebarwiają się na złocisto żółte odcienie. Dekoracyjne liście długo utrzymują się na pędach.
Kwiaty o barwie jasnożółtej, wstążeczkowate pojawiają się na przełomie września i października. Są przez to mniej widoczne niż u innych gatunków.
Stanowisko i uprawa
Oczar wymaga żyznych i próchnicznych gleb. Najlepiej rośnie
na lekko kwaśnym podłożu o dobrej wilgotności. Jest dość łatwy w uprawie
jeżeli zapewnimy mu dobre stanowisko - lekko osłonięte od wiatru -
to nie będzie wymagał większej pielęgnacji.
Młode krzewy są podatne na przymrozki, szczególnie w bezśnieżne, wietrzne zimy, dlatego warto zabezpieczyć je na zimę. Najlepsze stanowisko dla oczarów to słoneczne lub półcieniste zaciszne zakątki ogrodów.
Zastosowanie
Oczar to wspaniały krzew na eksponowane miejsca. Stosowany jest dość rzadko w ogrodach przydomowych najczęściej w parkach i ogrodach pałacowych. Zasługuje jednak na nieco więcej uwagi ze względu na ciekawy pokrój i pięknie przebarwiające liście jesienią.
Najładniej prezentuje się na tle ciemnych żywopłotów z roślin iglastych np. cisów, żywotników czy bukszpanów. Dobrze wygląda na tle ciemnej elewacji budynków. Na rabatach złożonych z krzewów dobrze jest wyeksponować okaz tak, aby cieszyć się jego pięknem. Sadźmy zatem niższe krzewy wokół oczarów np. trzmielinę 'Coloratus', zimozieloną mahonię 'Apollo' a w oddali możemy pokusić się o inne wyższe ciekawostki. Ciemne pęcherznice kalinolistne 'Red Baron' lub bzy czarne 'Eva' .