Koniczyna długokłosowa Trifolium rubens

Koniczyna długokłosowa to niewielka roślina dorastająca maksymalnie do 60cm wysokości. Bylina wytwarza zwarte kępy sztywnych łodyg i charakterystycznych trójlistkowych liści.

W lipcu na końcach łodyg pojawiają się długie ok. 9cm kłosy kwiatowe w intensywnie różowym kolorze. Roślina cieszy nas swymi kwiatami przez blisko 2 miesiące, wypuszczając co rusz nowe kwiatostany.

Jesienią roślina zwykle zostaje ścięta przez pierwsze przymrozki i wtedy też zysach.

Roślina powinna mieć słonecznie i ciepło. Bylina lubi gleby przepuszczalne i lekkie, podłoże powinno mieć pH od lekko zasadowego po lekko kwaśnym.

Koniczyna nie lubi stagnującej wody, dlatego warto przed sadzeniem glebę, przeznaczoną do jej uprawy wymieszać z piachem. Dodatkowo można wykonać drenaż.

Bylina najlepiej czuje się na południowej wystawie tam, gdzie ma dużo słońca. Zaletą jej upodobań do suchych gleb jest to, że dobrze znosi susze, które coraz częściej panują u nas latem. Należy jednak pamiętać, że skromne lecz regularne podlewanie sprawia, że kwiaty są dorodne i osiągają swoje maksymalne rozmiary.

Roślina nie lubi intensywnego nawożenia. Oznaką zbyt dużej zawartości azotu (lub wilgoci) w glebie jest słabe kwitnienie rośliny lub jej nieestetyczne pokładanie się (podobnie bywa gdy roślina posadzona w półcieniu "wyciąga" się do słońca).

Specyficzne upodobania rośliny oraz jej termin kwitnienia pozwala na komponowanie z jej udziałem letnich, słonecznych rabat w chłodnej niebiesko-różowo-fioletowej tonacji z domieszką srebrzystej zieleni.

Obok koniczyny długokłosowej doskonale zaprezentują się lawendy wąskolostne - 'Alba', 'Rosea' czy 'Dwarf Blue' oraz awena wieczniezielona, czyściec wełnisty, szałwia omszona 'Rose Queen', przetacznik kłosowy 'Alba' i przetacznik siwy oraz nieco wyższy przegorzan pospolity.

Koniczyna idealnie nadaje się do obsadzania skrzynek balkonowych, w których ziemia bardzo szybko się nagrzewa lub do wysiewania na suchych łąkach kwietnych.