Jarzmianka większa Astrantia major   ·  Astrancja większa

Wiosną (w drugiej połowie kwietnia) z ziemi zaczynają wyłaniać się pędy, które szybko formują zwartą 60cm kępę liściową. Liście wybarwiają się na zielony kolor i są pokryte drobnymi włoskami, tworzą ładną kępę, pierzastych, mocno powcinanych, ząbkowanych, sztywnych i błyszczących liści przypominających małe liście winobluszczu. Liście pozostają zielone do pierwszych przymrozków, dopiero w listopadzie żółkną i zasychają - ważne by pozostawić je do wiosny, bo to ułatwia roślinie zimowanie.

Pod koniec maja ponad kępę wyrastają długie wysokie na 80cm, sztywne pędy, na których od czerwca do sierpnia pojawiają się drobne, lecz liczne, płaskie kwiatostany w intensywnie różowym kolorze. Kwiatostan ma kształt niewielkiego baldachu - tworzy delikatną ażurową gwiazdkę.

Jarzmianka preferuje żyzne, próchnicze gleby o lekko zasadowym (może być też obojętne pH), a jej tolerancja na słońce zależy od wilgotności podłoża. Na stale wilgotnym stanowisku roślina może rosnąć nawet w pełnym słońcu (jednak krócej kwitnie), natomiast najlepiej udaje się i kwitnie na stale, lecz umiarkowanie wilgotnym, półcienistym stanowisku. Może rosnąć też w świetlistym cieniu - czyli pod koronami drzew, na jasnym stanowisku, gdzie jednak nie docierają bezpośrednie promienie słoneczne.

Jarzmianki nie lubią skrajności, czyli zalewania korzeni przez wodę (wymagają przepuszczalnego, zdrenowanego stanowiska) oraz suszy często panującej na piaszczystych stanowiskach, gdzie szybko więdną i żółkną im liście. Należy je więc podlewać.

Jarzmianki to rodzime byliny - są więc całkowicie mrozoodporne i można je sadzić na terenie całego kraju.

Jarzmianka większa ma prawie nieograniczone możliwości wykorzystania - rośnie zarówno w słońcu, jak i w półcieniu, delikatny pastelowy odcień pasuje zarówno do kompozycji w ciepłej tonacji, jak i w chłodnej.

Jarzmiankę większa możemy połączyć z niebieskimi bodziszkami, fioletową szałwią omszoną, czosnkami olbrzymimi, irysami syberyjskimi i różami ('Bonica') na romantycznej, pastelowej i chłodnej rabacie w stylu angielskim.

Jeśli pragniemy bardziej słonecznej, ciepłej tonacji, wybierzmy przywrotnika ostroklapowego, białą szałwię omszoną ('Adrian') czy krwawnika 'Moonshine'.

Podobnie w półcienistym zakątku możemy stworzyć chłodną kompozycję z brunerą 'Jack Frost', rodgersją, żurawką 'Velvet Night', niebieską funkią 'Halcyon' i turzycą sztywną 'Aurea'. Pięknie komponować się będzie też z ciemnobordowymi liśćmi pluskwicy groniastej 'Brunette'.