Bzy czarne to proste w uprawie, ale szybko rosnące krzewy - o ozdobnych liściach, kwiatach i jadalnych owocach. Odmiana 'Laciniata' wyróżnia się przede wszystkim mocno powcinanymi oryginalnymi liśćmi, które nadają mu zwiewny wygląd.
Wygląd
Bez czarny 'Laciniata' to duży krzew o wyprostowanym pokroju, z czasem (jeśli nie jest cięty) uzyskuje formę niewielkiego drzewka a korona kopulasty pokrój. Bardzo szybko rośnie i osiąga 3 do 3,5m wysokości. Łukowate pędy krzewu szeroko pokładają się, są dość grube i szare.
Liście ma ciemnozielone do 30cm długości, mocno powcinane, złożone z 5-7 listków ostro zakończonych i brzegiem ząbkowanych. Wcześnie pojawiają się wiosną. Są oryginalnie zabarwione: starsze purpurowozielone, zaś cały krzew jesienią przebarwia się na czerwono. Roztarte posiadają charakterystyczną ostrą woń.
Kwiaty zebrane w baldachy o średnicy 10-20cm, w kolorze białym lub kremowym. Kwitnie na przełomie maja i czerwca i jest chętnie odwiedzany jest przez motyle.
Owoce są małe, kuliste granatowoczerwone, dojrzewają późnym latem, zjadane są przez ptaki, które rozsiewają roślinę.
Stanowisko i uprawa
Dobrze rośnie na glebach próchnicznych i wilgotnych, zasobnych w wapń i azot. Jest rośliną niewymagającą - na glebach uboższych, piaszczystych i suchych także sobie poradzi.
Jest całkowicie mrozoodporna, znosi susze i zanieczyszczenia miejskie.
Wymaga stanowiska słonecznego, w półcieniu rośnie wolniej a liście słabo się wybarwiają.
Zastosowanie
Odmiana ta polecana jest do dużych ogrodów, parków i zieleni miejskiej. Stosowana do zadrzewień nieużytków. W ogrodach przydomowych najlepiej wygląda sadzona pojedynczo. Dobrze sprawdza się w kompozycjach naturalistycznych.
Możemy zastosować tę odmianę do barwnych kompozycji. Ze względu na szybkość wzrostu i docelową wysokość sadzimy go w tle innych kolorowych krzewów. W sąsiedztwie możemy posadzić ognika szkarłatnego o żółtych lub pomarańczowych owocach. Dobrze połączyć tę odmianę np. z pęcherznicą 'Luteus' o jaskrawych liściach.
Ciekawostki
Jest to stara odmiana niemiecka, pierwsza wzmianka pochodzi już z 1650 roku.