Żeleźniak to jeszcze mało popularna, długo kwitnąca na fioletowo, miododajna bylina, która doskonale radzi sobie na każdej, nawet gliniastej glebie.
Wygląd
Żeleźniak to wysoka bylina, dorastająca nawet do 150cm. Bylina wytwarza purpurowe, kanciaste wzniesione łodygi, na których piętrami rosną spore, sercowate, brzegiem karbowane, ciemnozielone liście.
Z pomiędzy liści od połowy wysokości od czerwca do sierpnia pojawiają się zebrane w okółki jasnofioletowe kwiaty, które usytuowane są na pędzie piętrowo. To sprawa, że żeleźniak tworzy bardzo ciekawą strukturę. Zimą ozdobiona srebrzystym szronem stanowi dodatkową atrakcje w uśpionym ogrodzie.
Żeleźniak, prócz walorów zdobniczych, ma wybitnie utylitarne zastosowanie jako roślina miododajna, gdyż z 1ha uprawy otrzymuje się aż 500kg miodu.
Stanowisko i uprawa
Jest to mało wymagająca bylina miejsc słonecznych. Najchętniej rośnie na lekkich, przepuszczalnych glebach, lecz posadzona na tych cięższych, gliniastych, również doskonale sobie radzi.
Żeleźniak jak większość roślin bez problemu urośnie w półcieniu, jednak zbyt duże zacienienie może spowodować słabsze kwitnienie.
Roślina całkowicie mrozoodporna na terenie całego kraju, która nie wymaga dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych.
Zastosowanie
Żeleźniak bulwiasty idealnie nadaje się do tworzenia kwitnących letnich, bylinowych kompozycji. Roślina ładnie zaprezentuje się w towarzystwie dzielżanu ogrodowego 'Moerheim Beauty', jeżówki purpurowej czy nachyłka okółkowego.
Niewymagającą rabatę złożoną z kwitnących bylin i krzewów skomponujemy, łącząc żeleźniaka ze złotlinem japońskim 'Pleniflora' lub niższym o ozdobnych liściach złotlinem 'Picta' oraz tawułą japońską 'Goldflame', tojeścią kropkowaną i szałwią omszoną 'Adrian'.
W nowoczesnym wydaniu żeleźniaka wystarczy połączyć ze zwiewnym miskantem chińskim 'Gracillimus', czosnkiem olbrzymim oraz sosną górską 'Winter Gold', a wszystko na tle białego żwiru użytego do wypełnienia rabaty zamiast tradycyjnej kory.