Zawilec japoński Pamina Anemone hybrida Pamina  ·  Anemon japoński

Anemony dość wcześnie, bo już w połowie kwietnia, wypuszczają ciemnozielone, ząbkowane liście, które w przeciągu miesiąca tworzą na rabacie zgrabną kępę zieleni.

Bylina szybko zwiększa swą objętość do końca czerwca wytwarzając masę liści o średnicy 50 - 70cm. Pod koniec lipca i na początku sierpnia z kępy wyłaniają się długie ok. 90cm wyprostowane łodygi z licznymi rozgałęzieniami, zakończone pączkami kwiatowymi.

Kwiaty są spore, złożone z okrągłych różowych płatków, ułożonych w podwójnym rzędzie, skupionych dookoła jasnożółtego środka. Całość osiąga około 7cm średnicy. Bylina nie wymaga usuwania przekwitłych kwiatostanów, ładnie powtarzając kwitnienie minimum przez 5 tygodni, a w dogodnych warunkach nawet do końca października.

W listopadzie zawilec zaczyna żółknąć i przechodzić powoli w stan uśpienia, sygnalizując nieuchronne nadejście zimy.

Zawilce japońskie najlepiej czują się i utrzymują zdrowie na półcienistych, stale, lecz umiarkowanie wilgotnych rabatach o żyznym, próchniczym podłożu z dodatkiem gliny, która długo utrzymuje wilgoć. W takich warunkach roślina najobficiej i najdłużej kwitnie, ciesząc właściciela licznymi kwiatami.

W mniej sprzyjających warunkach np. w pełnym słońcu czy mocniej ocienionym miejscu roślina również będzie rosła lecz, może dojść do poparzenia delikatnych liści lub słabego (a nawet zaniku) kwitnienia.

Zawilce wymagają gleb stale umiarkowanie wilgotny, o czym należy pamiętać, gdyż nie tolerują przesuszania.

Anemony są natomiast dość tolerancyjne względem pH podłoża i urosną na glebach od lekko zasadowych po lekko kwaśne. Nie tolerują natomiast zimnych i zbyt mokrych (gliniastych i ilastych) gleb, w których dochodzi do gnicia ich podziemnych kłączy.

Z zabiegów pielęgnacyjnych, jakie roślina wymaga, to wiosenne ściółkowanie kompostem i jesienne obcinanie żółknących łodyg. Warto zastosować zimowe osłanianie - pomimo sporej mrozoodporności rośliny, zwłaszcza na najmłodszych egzemplarzach.

Na półcienistej rabacie o wilgotnym podłożu różowy 'Pamina' będzie ładnie komponował się z kwitnącą pluskwicą groniastą 'White Pearls' o białych kwiatach, kokoryczą żółtą oraz stanowiącym ciekawe tło dla roślin bzem czarnym 'Madonna', który może to osłaniać zawilce przed bezpośrednim słońcem.

Roślina idealnie nadaje się do tworzenia naturalistycznych, luźnych kompozycji wraz z hortensją krzewiastą 'Dardom', dorodną wietlicą samczą, języcznikiem zwyczajnym oraz jarzmianką większą.

Różowe kwiaty dość wysokiego jak na bylinę anemona, bardzo ładnie dekorują nasady wysokich traw ozdobnych, które rzucają na nie ażurowy cień. 'Pamina' będzie pasował do ogrodu w stylu romantycznym angielskim w połączeniu miskantem chińskim 'Apache' lub 'Ghana' oraz jeżówką purpurową 'Alba'.

Nieco nowocześniejsze zestawienie uzyskamy łącząc zawilca wraz turzycą ptasie łapki 'Variegata' oraz trzmieliną Fortune'a 'Silver Queen' i silnie ciętym (bądź szczepionym na pniu i ciętym) klonem jesionolistnym 'Flamingo', wprowadzającym przyjemną kremowo-różową barwę.