Wrzos pospolity Jan Dekker Calluna vulgaris Jan Dekker

Wrzos to niska, zimozielona krzewinka, wytwarzająca łukowato wygięte pędy, pokryta drobnymi, przypominającymi igiełki liśćmi w srebrzystym kolorze.

Roślina tworzy zwarte ok. 30cm kępy drewniejące u nasady. Pod koniec sierpnia na roślinie pojawiają się jasnofioletowe pączki kwiatowe.

Wrzosy wymagają specyficznych warunków uprawy bowiem lubią wilgoć, słońce i kwaśną glebę. Rośliny by zdrowo rosły i co najważniejsze, obficie kwitły wymagają pełnego nasłonecznienia.

Ważne, by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne. Nie wolno doprowadzać do przesuszenia bryły korzeniowej - należy o tym pamiętać, szczególnie jesienią gdy kwitną i pod koniec zimy, kiedy istnieje podwyższone ryzyko pojawienia się suszy fizjologicznej. Rośliny dobrze czują się nad wodą, gdzie panuje podwyższona wilgotność powietrza.

Wymagają gleby przepuszczalnej (próchniczej lub piaszczysto-gliniastej), żyznej o odczynie kwaśnym (o pH: 3,5-4,5). Uprawa nie uda się na glebach zasadowych, ciężkich, zbitych a także na zbyt piaszczystych i jałowych (należy je poprawić przed posadzeniem).

Wrzosy mają płytki system korzeniowy i nie lubią przekopywania ziemi w obrębie ich korzeni. Krzewinki nie są roślinami żarłocznymi lecz należy je nawozić. Warto stosować nawozy przeznaczone specjalnie dla tej grupy, gdyż bardzo źle znoszą nawet niewielki zasolenie podłoża - które można wywołać zwykłymi nawozami (patrz nawożenie).

Przy sadzeniu można zaaplikować specjalną szczepionkę mikoryzową, która wzmacnia rośliny i ułatwia im aklimatyzację w nowym miejscu.

Ciecie ogranicza się do wiosennego skracania rośliny. Cięcie wykonujemy na granicy zaschniętych zeszłorocznych kwiatostanów, a zdrowych zielonych liści. Ten zabieg pozwoli utrzymać ładny gesty pokrój, gdy zaniechamy tego zabiegu w efekcie po kilku latach otrzymamy wybujałe, przerzedzone i co gorsza słabo kwitnące rośliny. Dzieję się tak dlatego, że w miejscu, w którym wyrosły kwiaty, nie pojawią się już nowe liście, te zaczną rosnąć na szczycie pędu pozostawiając poniżej łyse gałązki.

Wrzosy to nieodłączny element wrzosowiska, które zwykle tworzymy razem z wrzoścami, rododendronami, azaliami, pierisami oraz roślinami iglastymi, zwykle sosnami górskimi lub świerkami białymi.

Jednak przy umiejętnie prowadzonej rabacie mogą stać się one ozdoba każdej słonecznej kompozycji. Jeśli posadzimy je w większej grupie zapewniając im w ich obrębie odpowiednie podłoże mogą rosnąć ramie w ramie nawet z długo kwitnącymi różami 'The Fairy' czy 'Bad Birnbach' oraz mającymi zupełnie odmienne upodobania lawendami wąskolistnymi.

Jesienną kompozycję z udziałem wrzosów stworzymy sadząc je razem z intensywnie kwitnącymi o tej porze roku złocieniami np. 'Snow Lady' czy 'Clara Curtis' oraz rudbekiami 'Toto Gold' i miechunkami.

Wrzosy doskonale wyglądają posadzone w swoim własny towarzystwie, a odmiana 'Jan Dekker' oraz 'Boskoop' wprowadzi całoroczny kolorowy akcent, który urozmaici naszą wrzosową rabatę poza okresem kwitnięcia.

Dodając do wrzosów niskie tawuły japońskie 'Golden Princess' oraz jałowce płożące 'Variegata' stworzymy wielobarwną niską, kompozycję.