Odmiana 'Bullata' ma mniej rozgałęzione pędy od innych tawuł, a dzięki temu subtelniejszą sylwetkę, która czyni ją bardziej podobnym do bylin niż krzewów.
Ten prosty w uprawie krzew z uwagi na swój oryginalny wygląd, który łączy się z szerokim zastosowaniem, zasługuje na wyróżnienie.
Wygląd
Krzew osiąga ok. 50cm wysokości i tyle samo szerokości. Jeśli co roku jest silnie cięty prezentuje ładny, zwarty i kulisty pokrój. Roślina niecięta z wiekiem ogałaca się w środkowych częściach, ma też luźniejszy, nieregularny kształt.
Pędy ma bardzo słabo rozgałęzione - w przeciwieństwie do innych tawuł, liście - drobne i mocno pomarszczone, ciemnozielone.
Karminoworóżowe kwiaty wyrastają na nowych - tegorocznych - pędach, zebrane są w płaskie małe baldachy. Kwiaty z początku są intensywnie wybarwione z czasem bledną. Okres kwitnienia przypada w lecie od czerwca do sierpnia.
Stanowisko i uprawa
'Bullata' - jak wszystkie tawuły japońskie - jest rośliną łatwą w uprawie i wytrzymałą: tolerancyjną odnośnie gleby, odporną na trudne warunki, suszę, szkodniki i choroby. Jest w pełni mrozoodporna.
Najlepiej rośnie na słońcu oraz w półcieniu. Na stanowiskach mniej nasłonecznionych może nieco słabiej kwitnąć.
Nie ma wymagań odnośnie gleby. Toleruje właściwie wszystkie ogrodowe gleby, najlepiej jednak przygotować stanowisko żyzne, lekko wilgotne. Nie znosi ciężkich i podmokłych terenów.
Tawułom japońskim służy silne cięcie. Wczesną wiosną zaleca się skracać pędy, co pobudza je do lepszego krzewienia się, nadaje zwarty pokrój i wpływa korzystnie na intensywność kwitnienia (patrz cięcie). Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża kwitnienie.
Zastosowanie
'Bullata' można zestawić z innymi krzewami o podobnym pokroju i rozmiarach, jak żółte kuleczki berberysów 'Tiny Gold' lub 'Bonanza Gold', które jednocześnie będą kontrastowały z ciemnym ulistnieniem tawuły. Zwolennikom chłodniejszych kompozycji zaproponować można lawendę wąskolistną 'Dwarf Blue', która tworzy zwarte srebrne poduszeczki. W ciemnym zestawieniu dobrze wypadną bordowe półkule berberysu 'Bagatelle' lub 'Atropurpurea Nana'.
Pasować będą też kępy kocimiętki Fassena, której pędy nieco przypominają 'Bullatę' a bylina kwitnie w innym kolorze (białym lub fioletowym).
Odpowiednim towarzystwem dla delikatnej tawuły będą także inne byliny, np. bergenia sercowata (także ozdobna z liści) lub szałwia omszona (zarówno kwitnąca na fioletowo, jak i na biało).
Możemy posadzić krzew także w grupie z innymi tawułami - o podobnych rozmiarach, jak 'Japanese Dwarf', białokwitnąca 'Albiflora' czy żółtolistne 'Magic Carpet' lub 'Golden Carpet'.
Tawuły japońskie są cennym uzupełnieniem wrzosowisk, uatrakcyjniają je bowiem w pierwszej połowie lata.
Niewielki krzew ma zwarty system korzeniowy - nadaje się z tego powodu do pojemników, tym bardziej, że poskręcane liście dobrze jest podziwiać z bliska.
'Bullatę' można stosować jako rośliną okrywową, ale inne odmiany lepiej sprawdzą się w tej roli ('Golden Carpet', 'Litlle Princess', 'Magic Carpet'). Natomiast zwarty i regularny niski pokrój czynią ją dobrą rośliną na obwódki i do skalniaków.
Anna Noszka
