Porzeczka krwista King Edward VII Ribes senguineum King Edward VII

Porzeczka krwista 'King Edward VII' to krzew dorastający do ok. 1,5 m wysokości, sylwetką zbliżony do porzeczek owocowych. Pędy miękko owłosione, liście 3-5 klapowane z nasadą sercowatą, ciemnozielone od spodu biało-omszone. Liście aromatycznie pachnące, obustronnie pokryte gruczołkami. Kwiaty krwistoczerwone duże, większe niż u gatunku, pojawiają się na pędach od kwietnia do maja. Owoce czarne ale nieliczne z niebieskawo-białym nalotem. Dla ludzi owoce niesmaczne, ale przez ptaki chętnie zjadane.

Porzeczka nie ma większych wymagań siedliskowych, dobrze rośnie na przeciętnych glebach nawet średnio żyznych. Najbardziej lubi żyzne i wilgotne gleby słabo rośnie na suchych, ciężkich oraz podmokłych stanowiskach.

Najlepiej dla porzeczki wybrać miejsce słoneczne lub półcieniste. W zacienionych będzie słabo kwitnąć chociaż da sobie radę, najwięcej kwiatów otrzymamy sadząc je na ciepłych nasłonecznionych miejscach.

Porzeczka krwista jest mało odporna na mrozy, w naszym klimacie polecamy sadzić ją raczej w zachodniej części Polski. Jest rośliną krótkowieczną stare okazy tracą swą dekoracyjność. Dobrze znosi cięcia, aby utrzymać ja w najlepszej kondycji usuwać należy stare pędy (3-4 letnie).

Porzeczka to dobra roślina do nasadzeń naturalistycznych, nadaje się również do wiejskich założeń. Możemy tworzyć z niej niskie żywopłoty, wzdłuż chodników i ścieżek.

Ładnie wygląda w kompozycjach z roślin liściastych, posadźmy ją obok tawuły wczesnej lub brzozolistnej o białych kwiatach. Piękne kompozycje możemy stworzyć sadząc porzeczkę obok niskich lilaków Meyera 'Palibin', lub koreańskich 'Miss Kim', krzewuszek cudownych o ciemnych liściach 'Nana Prurpurea', 'Alexandra' oraz odmian o pstrych liściach 'Variegata'. Porzeczka dobrze komponuje się również z roślinami iglastymi kulistymi żywotnikami lub kolumnowymi jałowcami.