Wytrzymałe na suszę, kwitnące rośliny, które prócz
letniego usuwania przekwitłych kwiatostanów, nie wymagają od nas innych
zabiegów pielęgnacyjnych.
Wygląd
Len trwały to średniowysokie - ok. 60cm - byliny, które wytwarzają zwiewne kępy zielonych liści.
Kwitnie od czerwca do sierpnia wytwarzając na końcach silnie rozgałęzionych łodyg kwiaty podobne do niezapominajek, tylko znacznie większych. Kwiaty złożone są z 5 niebieskofioletowych płatków korony z charakterystycznym żółto-białym oczkiem w centralnej części okwiatu.
Roślina, pomimo iż posiada wyprostowany, krzaczasty pokrój, ma tendencję do pokładania się, co jednak nie odbiera jej uroku.
Stanowisko i uprawa
Roślina preferuje silnie nasłonecznione stanowiska, na przepuszczalnych, przeciętnych glebach. Doskonale czuje się wśród nagrzewających się za dnia skał (lub betonowych ścieżek), które wieczorem oddają swoje ciepło.
Bylina jest tolerancyjna względem pH podłoża i choć lubi wapno, to urośnie na glebach od lekko kwaśnych po zasadowe.
Nie lubi skrajności i nie przetrwa za zimnych ciężkich glebach gliniastych oraz jałowych, suchych piaskach. Jest odporna na długotrwałą suszę, choć lubi stanowiska umiarkowanie wilgotne - nie za mokre, bo wtedy choruje.
Len trwały doskonale zimuje na terenie całego kraju choć jest bylina krótkowieczną i wymaga odmładzania.Zastosowanie
Len to świetna roślina do ogrodu w stylu śródziemnomorskim razem z lawendą wąskolistną 'Munstead', szałwią omszoną, czyśćcem wełnistym, kolumnowymi jałowcami - np.'Sentinel' czy 'Arnold' oraz pachnącym rozmarynem i lebiodką pospolitą lub tą w odmianie 'Aureum' odtworzy nam wakacyjny nastrój w ogrodzie.
Len trwały doskonale udaje się także w kompozycjach bylinowych, dobrze będzie się prezentowała posadzona z przywrotnikiem alpejskim, przetacznikiem kłosowym 'Erika' oraz szałwią omszoną 'Adrian' i intensywnie żółtym jałowcem płożącym 'Golden Carpet'.
Bylinę z powodzeniem sadzić można u podstawy róż, zastępując tradycyjnie występujące w tej roli lawendy czy kocimiętki.