Języcznik zwyczajny Phyllitis scolopendrium   ·  Język jelenia

Główną atrakcją tej pięknej paproci są długie (od 15 co 60cm długości!) i szerokie - 6cm, błyszczące ciemnozielone liście.

Liście w przeciwieństwie do pozostałych paproci są niepowcinane z pofalowanym brzegiem, rosnące w zwartych kępach.

Młode, ślimakowato zagięte liście wychodzące z środka kępy stanowią dodatkową atrakcję rośliny.

Od lipca do września na spodniej stronie liści pojawiają się brązowe pasy, będące zarodnikami.

Języcznik jest rośliną miejsc cienistych i półcienistych. Naturalnie występuje w żlebach skał, szczególnie wapiennych, tworząc w lasach naturalne "ściany wertykalne".

Jest to nasz rodzimy gatunek paproci występujący w Karpatach, Sudetach i na terenie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, co świadczy o jego dużej mrozoodporności i zdrowiu.

Paproć preferuje wilgotne, chłodne stanowiska o przepuszczalnym, wręcz kamienistym podłożu z wysoką zawartością wapna w podłożu.

Roślina nie toleruje pełnego nasłonecznienia, za to dobrze czuje się na wschodniej wystawie, gdzie dosięga ją wczesne, delikatne jeszcze słońce lub w świetlistym cieniu, gdzie jest dużo rozproszonego światła.

Roślina może być uprawiana w domach jako roślina doniczkowa. Paproć od maja do września powinna być lekko nawożona.

Ze względu na swoje upodobania do cienistych miejsc języcznik wraz z barwinkiem pospolitym i przebiśniegiem doskonale nadaje się do obsadzania miejsc pod drzewami i krzewami, gdzie nie zawsze chce rosnąć trawa.

Języcznik doskonale nadaje się do urozmaicenia cienistych i półcienistych rabat wraz z szarawą funkią 'Big Daddy', ciemnozielonym bukszpanem wieczniezielonym lub mahonią pospolitą oraz serduszką okazałą 'Alba' o śnieżnobiałych kwiatach.

W nieco bardziej nowoczesnej formie bylinę możemy zestawić z modnymi turzycami - 'Silver Sceptre', Morrową 'Variegata' czy wiosenną 'The Beatles' i kwitnącym bodziszkiem żałobnym 'Samobor'.

Paproć idealnie nadaje się do obsadzania cienistych miejsc na skalniaku lub murku kwiatowy.