Irga to niezwykle tolerancyjna roślina pod względem wymagań glebowych, poradzi sobie na każdej przeciętnej ziemi.
Wygląd
Odmiana 'Variegatus' charakteryzuje się drobnymi pstrymi liśćmi, z białym brzegowaniem. Dorasta do ok. 60cm wysokości i ok. 150cm szerokości. Pędy przypominają szkielet ryby - boczne gałązki płasko rozłożone, ku szczytowi coraz krótsze.
Kwiaty są biało-różowe, drobniutkie. Kwitnienie przypada na okres maja i czerwca. Liście drobne i małe, ciemnozielone i błyszczące, na zimę opadają. Jesienią przebarwiają się na czerwony kolor. Owoce kuliste czerwone pozostają długo na pędach często nawet do przyszłego roku.
Stanowisko i uprawa
Igra nie jest rośliną wymagającą, dobrze znosi prawie wszystkie przeciętne gleby ogrodowe. Preferuje podłoża lekkie i przepuszczalne, gorzej rośnie tylko na mokrej i ciężkiej ziemi. Jest tolerancyjna pod względem pH, niezawodna prawie w każdych warunkach. Tylko młode rośliny zalecamy podlewać, starsze doskonale znoszą suszę.
Najlepiej rośnie w słońcu lub w półcieniu, jednak owoce lepiej wybarwiają się na słonecznych stanowiskach. Irgi nie są w pełni mrozoodporne, czasem przemarzają - zwłaszcza na przedwiośniu - najlepiej zimują pod śniegiem. Można je lekko okryć, jednak nawet przemarznięte rośliny szybko odbijają i regenerują się. Zniszczone gałęzie należy przyciąć - zabiegi takie irgi znoszą bardzo dobrze.
Zastosowanie
Irga jest idealną rośliną okrywową wspaniale nadaje się na skarpy i nachylenia terenu, szybko i skutecznie porasta nagie powierzchnie a przy tym utrzymuje glebę przed osypywaniem się.
Ładnie prezentuje się w ogrodach skalnych, gdzie może być silnym akcentem kolorystycznym szczególnie jesienią, kiedy cała staje się płomiennie czerwona. Najładniej wygląda sadzona większymi grupami z niskimi jałowcami o złocistym zabarwieniu np. odmianą 'Holger' jałowca łuskowego, lub sabińskiego 'Glauca'. Dobrym sąsiedztwem są tawuły japońskie np. odmiana 'Anthony Waterer' o różowych kwiatach lub 'Albiflora' o białych.
Irga jest bardzo mocną rośliną, nadaje się do sadzenia wzdłuż murków, chodników i ścieżek. Na mieszanych rabatach posadzić ją możemy pod okapem koron drzew, malowniczo prezentuje się oprószona pierwszym śniegiem, kiedy czerwone owoce są mocno widoczne.