Gailardia ogrodowa Gaillardia hybrida

Gailardia ogrodowa długo i bardzo obficie kwitnie, a posadzona w większej grupie daje efektowną dwubarwną plamę.

Pomarańczowożółte koszyczki kwiatowe (podobne do stokrotek czy jeżówek) posiadają charakterystyczne czerwone oczko w środku, rozjaśniające się ku brzegom płatków, tworzące jasno żółty pierścień na ich końcach.

Wiosną zielone, lancetowate liście tworzą gęstą zwartą kępę, długich, sztywnych łodyg, które od lipca do września pokryte są pączkami kwiatowymi, rozkwitającymi w kilku etapach.

Roślinę sadzimy w pełnym słońcu na żyznej glebie, gdzie systematycznie dokarmiana będzie obficie kwitła.

Gailardia zniesie niewielkie zacienienie (ok 2-3 h dziennie, ale liczmy się wtedy z mniej obfitym kwitnieniem).

Nie lubi przesuszania, dlatego warto pilnować wilgotności podłoża, by jej nie zaszkodzić.

Bylina doskonale zimuje w naszym klimacie i jest całkowicie mrozoodporna.

Roślina pomimo tego, że nie osiąga znacznej wysokości, to zdarza jej się nieładnie pokładać pod ciężarem własnych kwiatów, dlatego czasem warto podwiązać ją do palika.

Bylina króluje na rabatach w drugiej połowie lata, dlatego warto zestawiać ją z roślina, które kwitną w podobnym okresie.

Żółto-czerwone kwiaty gailardii, ładnie będą się prezentować z czerwoną pysznogłówką 'Cambridge Scarlet', fioletowym przymiotnem ogrodowym lub białymi, licznymi kwiatami złocienia wielkiego 'Snow Lady'.

Wyższą kompozycję, w żółto-pomarańczowej tonacji stworzymy z udziałem słonecznika szorstkiego, nachyłka okółkowego oraz trytomi groniastej czy nie zimujących w gruncie, lecz bardzo dekoracyjnych pacioreczników.

Długo pojawiające się kwiaty gailardii ogrodowej, stanowią doskonałe uzupełnienie ozdobnych krzewów, zarówno tych kwitnących - tawuły japońskiej 'Anthony Waterer' czy hortensji bukietowej 'Renhy' oraz tych ozdobnych z liści jak bordowy berberys Thunberga 'Red Chief' czy złoty jałowiec pospolity 'Gold Cone'.