Lilaki, to rośliny błędnie zazwyczaj nazywane bzem. Nazwa ta tyczy się Bzu czarnego,a nie Bzu lilaka, jednak kłopotliwe jest to jedynie dla botaników.
Są to krzewy z ponad 100 letnią tradycją hodowlaną, w wyniku której powstało około 1000 odmian, ale większość z nich nie przyjęła się na rynkach ogrodniczych.
Większość odmian ozdobnych pochodzi od Lilaka pospolitego, ale wszystkie dobrze zimują w naszym klimacie i są roślinami nadającymi się do terenów miejskich, gdyż dobrze tolerują zanieczyszczone powietrze.
Lilaki lubią stanowiska słoneczne,a niektóre z nich będą kwitły też w półcieniu (np. S. vulgaris 'Indiya'). Kolory kwiatów dla tej grupy to głównie róże, fiolety i biel. Kwiaty oprócz tego, że pachą mogą być pojedyncze (S. vulgaris 'Edith Cavell'), pełne (S. vulgaris 'Katherine Havemeyer) jednobarwne (S. vulgaris 'Prof. Hoser') lub dwubarwne (S. vulgaris 'Sensation').
Żeby roślina lepiej kwitła i ładniej wyglądała, należy usuwać przekwitłe kwiatostany, by nie tworzyły się nieestetyczne, suche owocostany.
Grupa nie wymagająca szczególnej uwagi właściciela ogrodu.
