Derenie

Derenie to bardzo zróżnicowana grupa roślina: są to zarówno drzewa (d. pagodowy), jak i krzewy (d. biały), a nawet niskie byliny (d. kanadyjski). Derenie są raczej proste w uprawie, zwłaszcza duża grupa dereni białych. Większość lubi stanowiska półcieniste i słoneczne oraz żyzne gleby, raczej wilgotne. Jedynie słynące z oryginalnych "kwiatów" derenie kwieciste i kousa są nieco bardziej wymagające, ponieważ nie są w pełni mrozoodporne, zwłaszcza za młodu.

W każdej z tych podgrup znajdziemy niezwykle cenne odmiany dekoracyjne, które dobrze radzą sobie w Polskim klimacie. Na uwagę zasługują zwłaszcza proste w uprawie derenie białe, które posiadają często atrakcyjne cały sezon barwne ulistnienie (d. biały 'Aurea', 'Sibirica Variegata', 'Spaethii'), a po zrzuceniu liści ukazują ładne czerwone pędy. Pędy te ciekawie kontrastują z bielą śniegu zimą. Podobne walory mają odmiany derenia świdwa.

Większej troski wymagają dereń kwiecisty i dereń kousa, zachwycają za to w czerwcu "kwiatami", a tak naprawdę podsadkami, które otaczają drobne kwiatuszki. Kwitnienie to jest obfite i iście bajkowo obsypuje te elegancje krzewy. Ozdobne jest także jesienne wybarwienie tych krzewów.

Prawdziwą rzeźbą ogrodową jest dereń pagodowy - drzewo o pięknej sylwetce, które dodatkowo ładnie kwitnie i przebarwia się jesienią. Odmiana o białoobrzeżonych liściach ('Variegata') stanowi ponadto mocny akcent kolorystyczny, jest prawdziwym rarytasem dla kolekcjonerów. Pięknym roślinom zdarza się jednak przemarzać w surowe zimy, lepiej więc posadzić je w miejscu zacisznym, osłoniętym od mroźnych wiatrów.

Ponadto wśród dereni odnajdziemy także ciekawe odmiany okrywowe jak d. rozłogowy 'Kelseyi' (do słońca) czy d. kanadyjski (do półcienia), które tworzą efektowne i oryginalne kobierce.

Coraz większym powodzeniem cieszy się też dereń jadalny z uwagi na cenne owoce, które można wykorzystywać na przetwory, a zwłaszcza słynną "dereniówkę".